‘Kabinet wil uitgeprocedeerde Afrikaanse asielzoekers naar Oeganda sturen’, las ik net op de NOS app. ‘We hebben een lange relatie met Oeganda en het is een gastvrij land. En asielminister Faber gaat de mogelijkheden verder uitpluizen’, aldus Minister Klever van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp.

Ik heb een kleine kanttekening, mevrouw Klever en mevrouw Faber:

De rechten van homoseksuelen in Oeganda zijn een uiterst zorgwekkend mensenrechtenvraagstuk. Oeganda staat wereldwijd bekend om zijn restrictieve en repressieve wetgeving ten aanzien van LGBTQ+-rechten, en homoseksualiteit wordt in het land als strafbaar beschouwd.

Strafbaarheid van homoseksualiteit

Oeganda heeft wetten die homoseksualiteit criminaliseren. Sinds de invoering van de ‘Anti-Homosexuality Act’ van 2014, die bekend stond als de Kill the Gays Bill, werd de wetgeving verhard. Hoewel de doodstraf voor homoseksuele handelingen uiteindelijk werd verwijderd, bleven lange gevangenisstraffen mogelijk voor mensen die zich schuldig maken aan homoseksuele handelingen. Deze wet veroorzaakte wereldwijd protesten. In mei 2023 werd een nieuwe versie van de wet aangenomen, waarbij ‘zware homoseksualiteit’ kan leiden tot de doodstraf, en mensen die promoten of sympathiseren met homoseksualiteit ook strafbaar zijn.

Sociale en juridische discriminatie

Naast de strafrechtelijke vervolgingen is er in Oeganda wijdverspreide sociale discriminatie tegen LGBTQ+-personen. Ze worden vaak het doelwit van geweld, haatzaaien, en intimidatie. De overheid, samen met conservatieve en religieuze leiders, heeft bijgedragen aan een vijandige omgeving voor LGBTQ+-gemeenschappen. Juridische bescherming tegen discriminatie voor deze groep bestaat vrijwel niet, en mensen kunnen te maken krijgen met ontslag, uitzetting, of zelfs lynchpartijen.

Internationale veroordelingen en sancties

Internationale mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International en Human Rights Watch hebben de situatie in Oeganda scherp veroordeeld. Verschillende landen, waaronder de Verenigde Staten en Europese staten, hebben financiële steun aan Oeganda herzien of ingetrokken als gevolg van de anti-LGBTQ+-wetgeving. De Verenigde Naties en andere instellingen hebben de Oegandese regering aangespoord om de rechten van LGBTQ+-personen te respecteren, maar tot nu toe met weinig succes.

Veiligheidsproblemen en vluchten

Door deze intense vervolging kiezen veel LGBTQ+-personen ervoor om ondergronds te leven of het land te ontvluchten naar landen waar hun rechten wel worden erkend. Buurlanden zoals Kenia en Zuid-Afrika zijn populaire bestemmingen voor mensen die bescherming zoeken. Toch blijft ook daar discriminatie en bedreiging een probleem.

Kortom, de situatie voor LGBTQ+-personen in Oeganda is uiterst ernstig, zowel wat betreft wettelijke onderdrukking als sociale discriminatie, en dit vormt een ernstige schending van hun mensenrechten.

Zeker, ook ik trof vele gastvrije mensen in Oeganda.
Maar een gastvrij land?

https://nos.nl/l/2540986