Het messiascomplex
Kali, the goddess of death, time & change
In haar column ‘Het messiascomplex van Doutzen Kroes is alarmerend’ signaleert Loes Reijmer niet alleen de onnozelheid van Kroes, maar iets zorgelijkers: namelijk hoe complotdenkers hun contact met de realiteit verliezen. En dat op grote schaal. Daarnaast (en gerelateerd) merkt Loes Reijmer iets op waar ik me ook al maanden over verbaas: ‘De afgelopen tijd meen ik daar een messiascomplex te bespeuren. Vrijwel elke post gaat over spirituele groei, over heilige paden bewandelen, over het omhelzen van de schaduw en het licht in jezelf. Het gaat om eenheid, om liefde, om haar (Kroes’ – red. Mirjam) rol in het creëren van een nieuwe wereld. Tegelijkertijd is overduidelijk dat er dreiging boven de berichten hangt, een amorfe vijand die al dat moois probeert te verstoren.’
Kroes staat hierin niet alleen. Instagram is hét medium waar met name vrouwen een dankbare voedingsbodem vinden om hun messiascomplex te etaleren. Ze zien zichzelf als vrouwen die ‘boodschappen van boven downloaden’ en ‘vrouwen van de Golden Age’ begeleiden, wat dat ook moge zijn. We moeten massaal ‘in onze baarmoeder zakken’, het liefst op een door hen georganiseerde retreat op Ibiza waar je dan wel even in moet investeren, we moeten ‘klaar zijn voor 2022, het jaar van de waarheid’, we moeten uit China (!) afkomstige vermalen paddenstoelen in onze dagelijkse cappuccino doen, we moeten vrouwen volgen die recent uit een burn-out gekomen zijn maar nu ‘ademcoach’, of ‘burn-out coach’ zijn, zichtzelf beschrijven als ‘ik ben de wegwijzer die richting geeft’ en op hun tijdlijn in één moeite door de gaskamers uit de Tweede Wereldoorlog koppelen aan de corona-maatregelen en hun zegje doen over ‘onze vrijheid’. Allemaal zijn ze expert in ‘hoe we moeten leven’. Volg mij! Ik weet de weg! En het gaat in al die posts maar over één ding: henzelf. Op elke foto staan ze vol in beeld, hún vrijheid, hún geluk. Kijk mij eens natuurlijk, krachtig en gelukkig zijn, dus volg mij! Op (illegaal gekopieerde!) foto’s lezen we teksten als: ‘In this new era we need priestesseses [ja, het is ook een moeilijk woord ;-)] who handle both light and shadow. In- ánd outside!’ Volg mij! Bij mij kun je een cursus doen of magische poeders bestellen van ‘mother nature’. Lekker in (plaats van) je koffie!
Ik weet niet of ik er om moet lachen (‘geef ze een eurootje en loop verder’), of me zorgen moet maken om zoveel stupiditeit om me heen. Mogen we niet meer dobberen? Even de weg kwijt zijn? Twijfelen? Zoeken? Zijn we zover heen dat we massaal vrouwen volgen die uitspraken van Kennedy volslagen uit de context rukken en als bewijs zien van satanisme? Moeten we allemaal een tarotkaartje leggen en een ‘bliss card deck course’ volgen om ons ‘light inside’ te vinden? En vrees de godin Kali niet, lieve vrouwen! Want er is geen licht zonder donkerte!
‘We kunnen daar smakelijk om lachen, natuurlijk. Of het ‘dapper’ vinden dat ze zich uitspreekt. Maar kijk naar het volgersaantal van zeven miljoen [van Kroes, red. Mirjam], en huiver’, aldus Loes Reijmer. Ja Loes, ik huiver met je mee.